عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
عجیب ترین طلاق یک زن و شوهر میانسال
لحظات انتظار تا شروع دادرسی برای زن و شوهر چندان دشوار نبود، این چند دقیقه در مقابل آن 25 سال اصلاً برایشان اهمیتی نداشت. در این لحظات داشتند به گذشته خودشان فکر می کردند، انگار کسی دفتر قطور خاطرات شان را جلوی چشم آنها ورق می زد. بیست و هشت سال پیش بود که سر سفره عقد نشستند. در اوج گرمای تابستان یک جشن ساده در منزل پدری پرویز برگزار شد. همه چیز با شادی و سرور همراه بود و عجیب آنکه مراسم عقد در بیست و پنجمین روز مرداد ماه برگزار می شد. کسی چه می دانست که عدد 25 روی زندگی آنها سایه خواهد انداخت.
«پرویز» کارمند دولت بود و همسر آیند ه اش را نخستین بار در خیابان روبه روی اداره دید. درست وقت تعطیلی، درست در ساعتی که «رعنا » هم از اداره خودش تعطیل شده بود. چند روز بعد رعنا متوجه نگاه های او شد و خیلی زود پرویز را با یک دسته گل و یک جعبه شیرینی جلوی در خانه شان دید.
مردی که رعنا در رؤیاهای خود داشت با پرویز خیلی فرق داشت، برای رعنا شوهر ایده آل شبیه ستاره های سینمای دهه 60 میلادی بود؛ با کلاه شاپو و کت و شلوار راه راه، سوار بر ماشین رولزرویس، یک گل سفید توی جیب کت، پر از احساس و جملات عاشقانه و البته چند سال بزرگتر از زن. اما همان شب خواستگاری خانواده ها به این وصلت رضایت دادند و از آنجا که هیچ کسی از رؤیاهای رعنا خبر نداشت، کسی هم به تصورات او اهمیتی نداد. از نظر خانواده عروس، داماد مرد سالمی بود، شغل آبرومندی داشت و در یک خانواده ثروتمند بزرگ شده بود. همه خواهران و برادرانش تحصیلکرده بودند و رعنا نمی توانست بهانه ای برای رد کردن پرویز پیدا کند. براساس شناسنامه ها رعنا و پرویز فقط دو سال با هم فاصله سنی داشتند. این موضوع هم برای خانواده ها مهم به نظر نیامد.
نخستین اختلاف آنها در شب عروسی پیش آمد، اختلاف بعدی در روزهای ماه عسل و بعدها به ترتیب در انتخاب محل زندگی، مراسم پاگشا و باقی موارد. اما این اختلاف نظرها با گذشت و همدلی زن و شوهر جوان خیلی زود فراموش می شدند و آنها را به حساب کم تجربگی خودشان در زندگی مشترک می گذاشتند. هر چند پرویز در چند ماهه اول زندگی مشترک شان متوجه شده بود، همسرش به سرگرمی هایی مثل کوهنوردی، باغبانی، تماشای فوتبال یا پختن غذاهای سنتی علاقه ای ندارد.
دو سال بعد دخترشان به دنیا آمد و گرچه برای نامگذاری او باز هم اختلاف نظر پیدا کردند اما برای جدا شدن از هم تا بیست و پنج سالگی بچه توافق کردند.
حالا در یک روز نسبتاً خنک آخر شهریور سال 1395 رعنا و پرویز به سر رسید تاریخ طلاق شان رسیده بودند. آنها با خودشان فکر می کردند که طبق قرار 27 سال پیش و قراری که 25 سال پیش تجدید کرده اند حالا وقت جدایی شان فرا رسیده و می توانند تمام سختی های انتظار، مرارت های یک زندگی سرد و مصائب بزرگ کردن بچه ها را فراموش کنند. دیگر لازم نبود هر بار که اختلافی پیش بیاید همدیگر را به شکستن عهدشان تهدید کنند. حالا دیگر پسرشان را برای تحصیل در مقطع دکترا به خارج از کشور فرستاده بودند و دخترشان به خانه بخت رفته بود. حالا دیگر…
قاضی حسن عموزادی زن و شوهر میانسال را صدا زد و آنها را از دنیای ذهنی شان بیرون آورد. رعنا و پرویز وقتی مقابل قاضی قرار گرفتند تنها به یک چیز فکر می کردند عمل کردن به آن عهد 25 ساله. جملات چندانی میان آنها و قاضی رد و بدل نشد، چرا که روی برگه دادخواست طلاق توافقی همه چیز به روشنی مشخص شده بود. یک آپارتمان برای زن، مهریه 200 هزار تومانی که به نرخ روز محاسبه شده، انتقال ماترک جهیزیه و مقرری ماهیانه تا پایان عمر. با این حال قاضی طبق روال قانونی آنها را ابتدا به واحد مشاوره و سپس داوری فرستاد.
زمانی که زن و شوهر میانسال خواستند از اتاق بیرون بروند مرد یک لحظه تأمل کرد و خواست نزد قاضی برگردد دلش می خواست بگوید دوست دارد زندگی شان را ادامه بدهند، بخصوص اینکه حالا هر دو بازنشسته شده اند و آرزویی برایشان باقی نمانده، اما نگاه سرد زن باعث شد راهش را بکشد و از دادگاه بیرون برود.
عجیب و غریب ترین طلاق بعد از 25 سال زندگی مشترک!
.png)
